Hukukun temel amacı toplumsal adaleti sağlamaktır. Eşitlik ise adaletin özel bir görünüm şeklidir. Eşitlik ilkesinin bu yönü ile her hukuk dalına farklı şekillerde yansımaları söz konusu olacaktır, işverenin eşit davranma borcu(ayrımcılık yasağı) da eşitlik ilkesinin iş Hukuku'na yönelik bir yansımasıdır, adaletin sağlanmasına doğrudan Katkı sağlayan bir kavramdır.
Çalışmada işçilerin ayrımcılığa uğramaması için gerekli olan şartlar, tipik ayrımcılık türleri ve yapılan ayrımcılığın gideriminin ne şekilde gerçekleştirilmesi gerektiği konuları ele alınmıştır. Bu konular kapsamında devletin, işverenin ve yargı organlarının üzerine düşen sorumluluklar tespit edilmiştir. Eserde ayrıca ayrımcılık kavramının dünya genelinde ne şekilde ortaya çıktığı ve işverenin ayrımcılık yasağının ilk olarak nerede tartışma konusu yapıldığı konularına yer verilmiştir. Bunun dışında ulusal ve uluslararası mevzuatta konunun ne şekilde ele alındığı, işverenin ayrımcılık yasağının yasal dayanakları kitabın içerisinde tartışılmıştır. Yargı organlarının işverenin ayrımcılık yasağına ilişkin yaptığı değerlendirmelerinin derinliği ve kararlarının doğruluğu da bu eserde tartışmaya açılmıştır. Belirtmek gerekir ki Türk Hukukunda işçilerin haklarına yönelik çeşitli maddi ve hukuki koruma mekanizmaları yer almaktadır. Ancak bu mekanizmaların işverenin ayrımcılık yasağına alternatif olarak görülmesi sorunun çözümünden bizi uzaklaştırmaktadır.
Bu eserin amacı ayrımcılık yasağı konusuna hem işverenin hem de işçinin doğru bakış açısıyla yaklaşmasını sağlamaktır.
Konu Başlıkları
Eşitlik Kavramı
Eşitlik Kavramının Tarihsel Gelişimi
Hukuki Açıdan Eşitlik (Eşitliğin Normatif Dayanakları)İşverenin İş Hukukunda Eşit Davranma Borcu
Eşit Davranma İlkesine Aykırılığın İspatı Ve Yaptırımları
TR − TL
